Over de stichting

Waarom deze stichting
95% van de dove en slechthorende kinderen worden geboren in gezinnen zonder gehoorproblematiek. Het kind is vaak de eerste dove/slechthorende persoon, die de ouders op dat moment in hun leven ontmoeten.

De afgelopen jaren zijn er 3 ontwikkelingen geweest die, volgens ons, de kijk op het dove/slechthorende kind heeft veranderd. Dit zijn:

De neonatale gehoorscreening heeft ervoor gezorgd dat hoorproblemen veel eerder getraceerd kunnen worden. Maar dat wil niet zeggen dat na bijvoorbeeld implanteren met CI het kind weer horend is, of als horende kan functioneren.

Hetzelfde geldt voor onderwijs. Omdat de kinderen nu maar gewoon naar een reguliere school moeten betekent niet dat ze nu ineens, met wat ondersteuning of uitleg aan de desbetreffende leerkracht, kunnen meedraaien in het horende onderwijs en zich op hun eigen niveau kunnen ontwikkelen.

Kinderen die worden geboren met aangeboren gehoorverlies ontwikkelen zich anders. Ouders moeten hierover geïnformeerd worden.

Veel ouders ontdekken gaandeweg dat hun kind vaak niet gewoon met de rest mee kan doen. Ze zien dat:

  • hun kind vastloopt op school;
  • hun kind sociaal-sociaal emotioneel problemen heeft;
  • hun kind gedragsproblemen ontwikkelt;
  • hun kind voor korte of langere duur psychische problemen krijgt.

Meer en meer wordt dit “geaccepteerde problematiek”. Iets wat “hoort” bij dove/slechthorende kinderen: “het is gewoon zo” of “zo zijn ze” is iets wat vaker gezegd wordt.

Missie/visie
Deze stichting is ontstaan uit een samenwerking tussen ouders en vooruitstrevende professionals met mindset gericht op autonomie en het ontwikkelen van potentieel. Door vanaf het begin net zoveel aandacht te schenken aan het gehoor als aan de doof-/slechthorendheid van het kind kan het boven aangestipte “geaccepteerde problematiek” worden tegengegaan.De stichting wil graag invulling geven in het aanbod van volledige informatie. Informatie vanuit ouders als ervaringsdeskundigen en vanuit oprechte en betrokken professionals die besef hebben van het bovengenoemde.

Nu is de situatie zo dat jullie als ouders en kinderen bijna altijd afhankelijk zijn van wat instellingen, professionals, artsen en ander experts zeggen over het dove/slechthorende kind. Veel besluitvorming vindt plaats aan de kant van de professionals. Ouders worden weinig gestimuleerd om hun eigen autonomie te ontwikkelen zodat ze bewuste keuzes kunnen maken voor hun dove/slechthorende kind. Hierdoor is er heel veel zorg gecreëerd rondom dove/slechthorende kinderen. Zorg dat niet altijd even faciliterend en stimulerend werkt voor de autonomie van de ouders en dove/slechthorende kinderen zelf.

De stichting vindt dit echter wel heel belangrijk. We hebben ervaringen gezien dat als ouders zoveel mogelijk informatie krijgen dat ze zelf kennis kunnen opbouwen over hun dove/slechthorende kind. Die kennis helpt bij het maken van keuzes. Het maken van keuzes is een alleenrecht van jullie, als ouders, omdat jullie de verantwoordelijken zijn voor jullie dove/slechthorende kind. Het maken van keuzes ligt niet bij instellingen, professionals of experts. Als jullie zelf keuzes kunnen maken, kunnen jullie ook bewust kiezen voor welke hulp, instellingen, professionals, experts jullie willen inzetten. Dat inzetten is dan veel meer gericht op het ontwikkelen van het potentieel van jullie dove/slechthorende kind. Want dat potentieel is er! Het is van groot belang voor jullie dove/slechthorende dat er goede professionals/experts bijkomen die niet willen zorgen, maar willen ontplooien.

Een zelfstandig doof/slechthorend kind is het doel. Als die doel bereikt wordt, is dat heel prettig voor jullie als ouders.

Zelfstandigheid ontzorgt!